Dua ve İbadetlerin Sonunda Neden Fatiha Okunur?

Elmalılı Hamdi merhum Yunus sûresinin 8, 9 ve 10. âyet-i kerîmelerini şöyle tefsir etmiştir:

Kötü vasıflar ile vasıflanmış bulunan imansızlar yok mu? Muhakkak bunların son yatakları ateştir. Yani o gönül verip mutmain oldukları dünyada kalacak değiller, cehenneme gideceklerdir. Bunlara mukâbil: Îmân edib sâlih amel işleyenleri, onların Rabbi kendilerini imanları sebebi ile dosdoğru muradlarına erdirecek, altlarından ırmaklar akan naîm cennetlerine koyacaktır. Orada bütün duâ ve nidâları “Sübhânekellâhümme” duâsıdır. Allahü Teâlâ’yı hep böyle tesbih ve tenzih edecekler ve orada tahiyyeleri (Allah’tan, melâikeden aldıkları iltifat ve birbirlerine verdikleri sağlık temennileri) yalnız selâmettir. Ve duâ ve zikirlerinin sonu “Elhamdülillâhi Rabbi’l-âlemîn”dir. 

Dünyada bu zevk ve lezzetin misâli namazdır. Ve yine dünyada Müslümanlar cennet ehlinin bu zevkine hemhâl olmak için her duâ ve ibâdetlerinin sonunda bir Fâtiha okurlar. Çünkü insanlar dünyada âdet edindikleri yaşayışla ve hâlet-i rûhiyye ile ölecekler ve öldükleri gibi diriltileceklerdir.

Dünya hayatına mutmain olup da Hakk’a karşı küfür içinde yaşayanlar cehenneme gidecektir. İman ve şükür ehli ise selâm ve selâmetle “Elhamdülillâhi Rabbi’l-âlemîn” diyeceklerdir.

Kaynak: (Hak Dîni Kur’ân Dili Tefsiri) – Fazilet Takvimi