Yüreğimin kapısını araladım usulca .
Sensiz bir diyar..
Bir yanı gül bağına bakıyordu, bir yani uçsuz bucaksız kirlenmemiş semaya
ve bir yanı rüzgar uğultusunun duyulduğu bir vahada yürüyen kervana
Gül bağına girdim usulca
Güller yapraklarını açmış Güllerin En Güzelinin yüzüne sürgün bir zamanda
Sırılsıklam bir hasrete bakıyordu güllerin bir yaprağı,bir yaprağı sensizliğin yorgunluğuna
Bir yaprağı da dertli gönüllerin efkarla beklediği vuslata
Yüzümü çevirdim semaya usulca
Kokuna hasret bir yağmur damlası düştü, yağmurlarına aşina olduğum bu diyarda
Seni yazdı düşen ilk yağmur damlası yüreğime
Sensizliğin üşümüşlüğünde
Ağladı sema sensizlikte Üşümüşlüğümü anlatmaya yeter mi bilmem, ağladım işte sensizlikte..
Yağmur sana sevdalı, ben sana sevdalı
Ağladık üşümüşlüğün titreten zemherisinde
Yürüdüm vahaya usulca
Sen varsın Ey Nebi burada Bir senin adın var dillerde Bir Sevdanın kor gibi düştüğü Sana sevdalı yürekler
Ruhunu gözyaşının ardında bırakan bedeviler Rüzgarın uğultusunda Sen,
bakışlarda Sen, cümlelerde Sen Sen soruluyorsun toprağa,rüzgara Üzgün bir sensizlikte
Senli dünyamızın, Senli cümlelerimizin, Senli sevdamızın sensizliğinde
Güllerin adı Sen, Hasretin adı Sen, Vuslatın adı Sen
Senli bir sensizlikte..
Sevdan canlarında, canlarını ellerine almış yürüyen bu kervanın
Adı Sen, sevdası Sen
alıntıdır
