Mizah Ve Şakalaşma Hakkında İle İlgili Hadisler

Hadis No: 5382

Ravi: Ebu Hureyre

Tanım: (Ashab’tan bir kısmı): “Ey Allah’ın Resulü! Sen bize şaka yapıyorsun!” demişlerdi. “Şurası muhakkak ki (şaka da olsa) ben sadece hakkı söylerim!” buyurdular.

Kaynak: Tirmizi, Birr 57, (1991)

Hadis No: 5383

Ravi: Enes

Tanım: Bir adam Aleyhissalatu vesselam’a gelerek: “Ey Allah’ın Resulü! Beni bir deveye bindir!” dedi. Aleyhissalatu vesselam da: “Ben seni devenin yavrusuna bindireceğim!” dedi. Adam: “Ey Allah’ın Resulü, ben deve yavrusunu ne yapayım (ona binilmez ki!)” deyince Aleyhissalatu vesselam: “Acaba deveyi deveden başka bir mahluk mu doğurur?” buyurdular.

Kaynak: Tirmizi, Birr 57, (1992); Ebu Davud, Edeb 92, (4998)

Hadis No: 5384

Ravi: Enes

Tanım: Hz. Enes (ra), Resulullah (sav)’ın, kendisine: “Ey Zü’l-üzüneyn (iki kulaklı)” diye hitap ettiğini, bu sözüyle şaka yapmayı kasdettiğini rivayet etmiştir.

Kaynak: Tirmizi, Birr 57, (1993); Ebu Davud, Edeb 92, (2005)

Hadis No: 5385

Ravi: Useyd İbnu Hudayr

Tanım: Ensardan mizahçı bir zat vardı. (Bir gün yine) konuşup yanındakileri güldürürken Resulullah (sav) elindeki çubuğu (şaka yollu) adamın böğrüne dürttü. Bunun üzerine adam: “Ey Allah’ın Resulü (canıım yaktınız). Müsaade edin kısas yapayım!” dedi. Aleyhissalatu vesselam da: “Haydi yap!” buyurdu. Adam: “Ama üzerinde gömlek var, benim üzerimde yoktu (kısas tam olması için çıkarmalısınız)!” dedi. Adamın talebi üzerine, Aleyhissalatu vesselam gömleğim kaldı(rıp böğrünü aç)tı. Adam, Resulullah’ı kucaklayıp böğrünü öpmeye başladı ve: “Ben bunu arzu etmiştim ey Allah’ın Resulü!” dedi.

Kaynak: Ebu Davud, Edeb 160, (5224)

Hadis No: 5386

Ravi: Yezid İbnu’s-Saib

Tanım: Resulullah (sav) buyurdular ki: “Sizden kimse, ne şaka ne de ciddi olarak kardeşinin değneğini almasın. Kim kardeşinin değneğini almışsa hemen ona geri versin.”

Kaynak: Ebu Davud, Edeb 93, (5003); Tirmizi, Fiten 3, (2161)

Hadis No: 5387

Ravi: İbnu Ebi Leyla

Tanım: Resulullah (sav)’ın Ashabı radıyallahu anhüm ecmainin bize anlattıklarına göre, onlar bir sefer yürüyüşünde idiler. (Bir konaklama sırasında) içlerinden biri uyurken, arkadaşı gidip ipini alır. Uyanınca ipini bulamayan zat (kaybettim diye) korkar. (Duruma muttali olan) Aleyhissalatu vesselam: “Bir Müslümana bir başka Müslümanı korkutmak helal olmaz!” buyurdular.

Kaynak: Ebu Davud, Edeb 93, (5004)