Mü’min, hanımına karşı iyi huylu olmalı; onunla hoş sohbet etmeli, tatlı dille konuşmalıdır. Nitekim hadis-i şerifte: “İnsanların hayırlısı, ailesine hayırlı ve faydalı olan kimsedir.” buyrulmuştur.
Evine gelince hanımına selam verip halini sormalı, şefkatle gönlünü almalıdır. Çünkü o evinde kendisinin dert ortağı, üzüntülü zamanında teselli veren hayat arkadaşıdır.
Çocukların terbiyesinde hanımına yardım etmelidir. Onu asla dövmemeli, dünya işlerindeki kusurlarından dolayı kötü söz söylememeli; yumuşaklıkla idare etmelidir.
Hanımına Kur’an-ı Kerim okumayı, dinin farzlarını ve edeblerini öğretmelidir.
Hanımı güzel huylu olup her hizmetini seve seve yaparsa ona dua etmeli, Allah’a da şükür ve hamd etmelidir. Çünkü erkek için iyi bir hanım, şükrü eda edilemeyen bir nimettir.
Hanımının gizli hallerini ve ayıplarını herkesten saklamalı, hanımı kızınca susmalıdır. Bu tavır onun pişman olup özür dilemesine sebep olur.
Evin idaresi ve geçimi hususunda hanımıyla istişare etmeli, hanımını alakadar etmeyen sıkıntılarını ona anlatıp üzmemelidir
Hanımının yüzüne karşı ve arkasından hayır dua etmelidir.
Kaynak: E. İbrahim Hakkı, Marifetname
Bir yanıt bırakın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.